Şêxê Senʻanîyan poemi, Kürt edebiyatı için bir cevher niteliğindedir. XVI. Yüzyılın klasik kürt edebiyatı şairlerinden Feqiyê Teyran eliyle kaleme alınmıştır. Bu önemli eser, gamlı ve kederli bir sofi olan Şêxê Senʻanîyan’ın aşkını işler. Şêx, büyük bir direnişle, zor da olsa aşkının kutsallığını ispat eder, bu aşkıyla Hristiyan kızın kalbini çalar ve muradına erer. Bu eser o kadar  etkileyicidir ki, Xemgîn  adli bir şair bu poemi nazire sanatıyla süsler ve iki kat genişletir, ve dörtlüklerin bentleri 701’e çıkar.