Folklor û Ziman ku di bin banê Weqfa Mezopotamyayê da, salê du caran (nîsan û çirîya pêşîn) derdikeve û kovareka bihekem û navneteweyî ye. Di kovarê da xebatên akademîk yên li ser folklor û zimanê kurdî cih digirin.

Di çarçoveya folkora kurdî da mijarên wekî teorîyên folklorê, edebîyata gelêrî, adet û tore, bîr û bawerîyên gelêrî, zanyarîyên gelêrî, ferhenga herêmî, têgehên folklora kurdî, xebatên meydanî û herweha lêkolîn û nivîsên derbarê etnografyaya kurdî da û hwd dihên weşandin. Di çarçoveya xebatên zimanî da jî her cure mijarên têkildarî fonolojî, morfolojî, sentaks, morfosentaks, zimannasîya civakî (sosyo-lînguîstîk), zimanzanîya îranî hwd cih digirin. Di kovarê da nivîsên di forma gotar, wergêran, danasîna sempozyum, pirtûk û tezan da jî dihên weşandin.

Di vê hejmarê da heft gotarên zanistî yên li ser folkor û zimanê kurdî hene. Zimanê gotaran, bi temamî kurdî ye û di vê hejmara yekem da bi kurdîya kurmancî-kirmanckî-soranî gotar hene. Hin gotarên ku di vê hejmarê da cih digirin weha ne: “Analîz û Berawirdkirina Varyanta Kurdî ya Çîroka Odîpusî ligel Çend Varyantên Din”, “Kirmanckî/Zazakî de Cumleyê Alozî” , “Giringîya Xebatên Folklorê li cem Rewşenbîrên Nifşê Hawarê” , “Rola Paşgira Partîsîp di Çêkirina Raweyên Ragihandinê, Dananî û Mercî da”. Hêmin Omar Ahmed jî di xebata xwe da ku bi kurdîya soranî ye, li ser destxeta Leyla û Mecnûnê disekine ku ji alîyê Mela Mehmûdê Beyazîdî ve di sala 1857an da hatîye nivîsîn. Herweha di dawîya kovarê da danasîna du pirtûkên çapkirî cih digirin.